Coaching voor couples

Partnerbemiddeling is een manier om geschillen, conflicten, meningsverschillen en langdurige vicieuze cirkels vreedzaam op te lossen. Het doel is een gezondere, meer bevredigende onderlinge relatie waarin je goed leeft. Bemiddeling omdat het Latijnse "mediare" betekent in het midden staan, dus bemiddelen.

De basis van bemiddeling is dat een derde, onafhankelijke persoon, de zogenaamde bemiddelaar, tussen de partijen komt, die hun tussenpersoon wordt om betwiste kwesties op de "maximaal mogelijke" manier op te lossen, d.w.z. niet in de vorm van een compromis, waarbij elk partij doet concessies aan haar wensen en eisen, maar wel zodanig dat beide partijen de grootst mogelijke tevredenheid over het resultaat bereiken.

Een noodzakelijke voorwaarde voor bemiddeling is de vrijwilligheid ervan - geen van de partijen kan op enigerlei wijze worden gedwongen om aan bemiddeling deel te nemen en de persoon van de bemiddelaar moet volledig onpartijdig zijn in de gegeven kwestie.

​

​

Wat is bemiddeling?

Mediation is een proces waartoe de actoren vrijwillig besluiten, de mediator is verantwoordelijk voor het proces en de actoren zijn zelf verantwoordelijk voor de inhoud van het proces en de resultaten ervan. Naast vrijwilligheid zijn er nog andere principes die het bemiddelingsproces beheersen. Dit zijn bijvoorbeeld vertrouwen, samenwerking, het zoeken naar nieuwe oplossingen, vertrouwelijkheid, beslissingsvrijheid of neutraliteit. Mediation maakt het mogelijk om dat te bereiken:

belangen die anders zouden worden genegeerd, worden in aanmerking genomen, de werkelijke en emotionele kosten van het oplossen van de situatie worden verminderd.

Het doel van bemiddeling

Het doel van het bemiddelingsproces is om conflicten of langdurige meningsverschillen op te lossen die voldoen aan de belangen en behoeften van de individuele partijen. Het doel is niet om objectieve waarheid te zoeken, maar om een overeenkomst te vinden op basis van wederzijdse samenwerking.

De mediationmethode is gebaseerd op de synthese van onderdelen van diverse disciplines. Vanuit methodologisch oogpunt zijn dit voornamelijk elementen uit de domeinen van conflictoplossing en interpersoonlijke communicatie. De belangrijkste taak van mediation is om de partijen weer tot onderlinge communicatie te brengen. De bemiddelaar gebruikt de methoden van actief luisteren, parafraseren, herformuleren, enz. Deze nieuwe vorm van communicatie is bedoeld om ervoor te zorgen dat de conflicterende partijen de persoon en het ding van elkaar kunnen scheiden, de verschillende behoeften en belangen van de ander kunnen accepteren partij, en mogelijke verdraaiingen van de werkelijkheid herkennen.

​

Mediation kent vele toepassingsgebieden: familiemediation (huwelijksgeschillen, geschillen over meerdere generaties na echtscheiding), civiele mediation (buurt-, civiele, arbeidsgeschillen; geschillen tussen huurders en eigenaren), bedrijfsbemiddeling (arbeidsrechtelijke geschillen; geschillen tussen management, tussen management en eigenaar), commerciële bemiddeling (kwaliteit van producten, geleverde diensten, klachten), politieke bemiddeling, schoolbemiddeling en andere.

​

​

Hoe vindt partnermediation meestal plaats?

In de loop der jaren zijn er verschillende modellen ontwikkeld die de afzonderlijke stadia van het bemiddelingsproces beschrijven. Hoewel deze fasen van model tot model verschillen, kunnen we voor de meeste de volgende vijf fasen onderscheiden:

Initiatie van mediation – Allereerst zijn de conflicterende partijen bekend met de mediationmethode en de rol en het gedrag van de mediator, vooral met zijn onpartijdigheid. Het doel is om een bepaalde structuur te krijgen in het hele aankomende proces en het vertrouwen van klanten te winnen.

Informatie verzamelen - Aan het begin van de tweede fase presenteert elke partij wat hun conflictpunten en wensen zijn, zodat de onderwerpen en conflictgebieden kunnen worden verzameld en gestructureerd met het oog op verdere verwerking. Het doel is om erachter te komen wat het probleem is en de benodigde gegevens te verzamelen.

Attitudes en interesses begrijpen - In de derde fase begint de daadwerkelijke verwerking van het probleem door te beslissen welke van de onderwerpen als eerste zal worden behandeld. Vervolgens wordt elke partij in de gelegenheid gesteld om hun mening te geven over elk van de eerder in de tweede fase geïdentificeerde tegenstrijdige onderwerpen. Belangrijk in deze fase is de overgang van functies naar de belangen achter deze functies. Ten slotte kunnen oplossingen worden voorgesteld die vanuit hun standpunt eerlijk en zinvol zijn voor de strijdende partijen.

Zoeken naar oplossingen (creatieve fase) – Eerst worden mogelijke oplossingen voor individuele conflictgebieden verzameld, bijvoorbeeld volgens de regels van brainstorming, dus zonder recht op evaluatie. Pas daarna worden de individuele opties beoordeeld door de conflicterende partijen. Het resultaat zou alle partijen bij het conflict tevreden moeten stellen.

Totstandkoming van een overeenkomst – Een overeenkomst is mogelijk, maar geen noodzakelijke uitkomst bij maatschapsmediation. Ook hier kunnen de volgende mediationregels worden gehanteerd: de afgesproken punten dienen zo te worden vermeld dat duidelijk is hoe ze worden nagekomen. Het formulier moet evaluatie en meetbaarheid van de prestaties mogelijk maken. De schriftelijke overeenkomst moet ook de procedure vermelden in geval van niet-nakoming. Als het niet mogelijk is om tot een gemeenschappelijke oplossing te komen, wordt aan het einde van het proces een "onenigheids"-overeenkomst opgesteld.

De frequentie van bemiddelingssessies is heel individueel, maar meestal treedt er een verschuiving op na drie of meer sessies, die twee tot drie uur duren.

Wat is mijn rol als partnerbemiddelaar?

Een bemiddelaar is een professional die bemiddelt tussen de partijen bij een geschil. De bemiddelaar helpt de partijen bij het geschil elkaars standpunten te begrijpen, onder de oppervlakte te komen, de diepere behoeften en belangen van elk van de partijen te erkennen, en helpt op basis daarvan een nieuwe overeenkomst "op te bouwen", rekening houdend met de mogelijkheden en grenzen van elke partij. Met specifieke technieken onderdrukt of 'laat' hij juist lastige emoties overkoken en brengt hij de partijen gaandeweg in een toestand waarin ze elkaar kunnen waarnemen (horen), (weer) kunnen redeneren en begrijpen. "hoe de ander zich voelt". Dit moment wordt ook wel het "aha-effect" genoemd. Het bereiken ervan is een enorme opluchting, niet alleen voor de partijen, maar ook voor de bemiddelaar. Gedurende het hele proces faciliteert de bemiddelaar de communicatie en helpt de partijen bij het vinden van alternatieven voor hun aanvankelijk "enig mogelijke" of ontbrekende oplossing.